De engste tijd van het jaar - Reisverslag uit Chatham, Verenigde Staten van Eva Westerlaak - WaarBenJij.nu De engste tijd van het jaar - Reisverslag uit Chatham, Verenigde Staten van Eva Westerlaak - WaarBenJij.nu

De engste tijd van het jaar

Door: Eva van Westerlaak

Blijf op de hoogte en volg Eva

19 November 2015 | Verenigde Staten, Chatham

Hi allemaal!

Als eerst wil ik iedereen even bedanken voor de leuke/lieve reacties op mijn blogs. Ik waardeer ze heel erg!!

En nu dan weer een verslag van de afgelopen tijd. Een paar weken was de 'engste tijd van het jaar' dan eindelijk aangebroken, namelijk Halloween! Nu is dat in Nederland niet zo'n heel groot gebeuren, maar hier in Amerika is het één van de grootste feesten van het jaar! Ik was dus wel ontzettend benieuwd om dat mee te maken!

Mensen zijn ook ontzettend fanatiek met hun huizen versieren. Hoe groter/enger, hoe beter. Voor bijna ieder huis hangt wel een grote spin (dat vind ik vooral leuk...) en zit er een skelet op een stoel bij de deur. Ik geloof dat er zelfs een prijs is voor het best versierde huis. Die hadden wij helaas niet gewonnen, maar ons huis was wel leuk versierd! Neppe spinnenwebben in de tuin en als klap op de vuurpijl een stoel bij de deur met een eng monster daarop. Ik moet eerlijk toegeven dat ik er toch wel een aantal behoorlijk van schrok als ik de deur uit liep. Uiteindelijk hebben we toch besloten om vrienden te worden, haha (zie de foto).

Halloween is hier eigenlijk meer voor de kinderen. Zij verkleden zich als een monster/disney prinses/ skelet, enz. Het hoeft niet eens eng te zijn. Zij gaan dan langs de deuren en roepen heel hard: 'TRICK OR TREAT.' De mensen aan de deur geven de kinderen dan wat snoep en de kinderen gaan dan weer door naar de volgende deur. Het is dan ook niet verrassend dat de kinderen op den duur zoveel snoep hebben, dat ze het uiteindelijk maar weggeven (dat heeft Emerson in ieder geval gedaan. Hij had drie grote tassen vol snoep). Verder gooien de kinderen wc rollen in de bomen en spuiten ze de huizen vol met serpetine. Ontzettend leuk voor de mensen die daar wonen, zoals jullie wel zullen begrijpen haha!

Mijn Halloween zag er wat anders uit. Ik ging met wat andere au pairs naar een optocht in New York, aangezien dat ons werd aangeraden. Ik was nogal laat met een kostuum kopen (ik moest de dag zelf er nog een kopen), dus ik had maar wat panda oren gekocht en die op mijn hoofd gezet. Gelukkig waren de mensen in New York wat creatiever met hun kostuum. Als je dacht dat je het indrukwekkendste kostuum al had gezien, dan kwam er nog even iemand anders voor bij met een nog indrukwekkender kostuum. De mensen hadden geen tijd/geld/moeite bespaard. Was toch wel een beetje beschamend dat ik alleen maar die panda oren had, maar goed.

De optocht zelf was eigenlijk niet heel veel aan. Iedereen die wilde mocht meelopen met de optocht, en daardoor bestond bijna heel de optocht uit normale mensen die een beetje rondliepen. De echte optocht bestond uit wat dansende skeletten en vliegende spoken. Het viel dus enigszins tegen. Geen probleem, want de mensen die eromheen stonden te kijken waren al een bezienswaardigheid op zich. Na de optocht zijn we eigenlijk gelijk naar huis gegaan. De feesten waar we allemaal zo graag heen wilden waren 21+, dus we zouden nergens binnen worden gelaten. Toch vreemd dat hier mensen op hun 16e (met maar vijf uur rijles gehad te hebbende) al auto mogen rijden, maar onder de 21 niet naar een feest mogen. Amerika heeft, zoals het blijkt, soms een aparte kijk op het leven.

De rest van de afgelopen weken waren niet heel bijzonder. Ik ben naar een paar broadway musicals geweest, de open dag van the American Academy of Dramatic Arts, wat geshopt, de biscoop. Mijn weekenden zijn niet meer zo vol en spannend als in het begin, maar dat maakt niet uit. Het is wel lekker om af en toe een dagje niks te doen.

Vandaag is Natasha's verjaardag en dat betekent dat ze nu 17 is en zelf auto kan gaan rijden! Ik zal daardoor minder hoeven te werken, dus ook voor mij is het vandaag feest haha! Verjaardagen worden hier echter niet zo groot gevierd. Een snelle gefeliciteerd in de ochtend en wat cadeautjes in de middag, maar echt een taart, zingen, versieringen, enz. dat zit er allemaal niet in. Ik heb het huis in ieder geval tot hun grote verbazing al helemaal versierd, en zal er toch een feest van proberen te maken!

Voor de komende tijd heb ik ook al wel wat plannen. Deze zondag ga ik met een groep au pairs naar the Radio City Music Hall voor een optreden van the Rockettes. Dit is een groep vrouwen die ieder jaar rond kerst een speciale voorstelling dansen. Dit blijkt een echte traditie in New York te zijn, dus ik ben benieuwd! En daarnaast is het volgende week ook Thanksgiving! Dit gaan we waarschijnlijk bij de opa en oma van de kinderen in New York vieren. Ik hoop dat we dan nog wat meekrijgen van de beroemde Thanksgiving parade, maar we zullen zien. Een week vol Amerikaanse tradities dus!

Ik hoop dat ik jullie weer genoeg op de hoogte heb gebracht en de volgende keer zal ik een uitgebreid verslag van Thanksgiving geven!

Love,
Eva


  • 19 November 2015 - 18:04

    Letty:

    Hoi Eva,

    leuk om weer te lezen wat je allemaal meemaakt. Zo te horen is het wel gezellig om dingen met de andere au-pairs te ondernemen. Hier was ook Halloween, en we hebben met een vuurkorf buiten samen met de buren de kinderen snoep gegeven. Maar in Amerika is het allemaal grootser dan in ons kleine kikkerlandje. Hou je het nog vol tot je ouders bij je op bezoek komen?
    Tot het volgende verhaal,

    groetjes, Renee en Idelette

  • 19 November 2015 - 18:47

    Ons Pap:

    Leuk, wer een blog! Eén troost voor jou: ook zonder die pandaoortjes ben je al eng zat. Ben benieuwd hoe je Thanksgiving ervaart! Kus papa

  • 19 November 2015 - 20:20

    Marc:

    Tjonge, als ik dit zo lees is het leven in New York één groot feest! Mooi dat je je in ieder geval goed vermaakt en inmiddels je draai gevonden hebt!

    Enne.. je nieuwe vriend ziet er knap uit. Hij lijkt alleen al wel wat ouder, ongeveer de leeftijd van je vader!?

  • 20 November 2015 - 23:04

    Opa V W.:

    Lieve Eef.
    Bij het lezen van je verhaal liepen soms de koude rillingen al over mijn rug. Maar bij het zien van de foto's ..... Ik ben bijna flauw gevallen! We vinden het leuk je verhalen te lezen.

  • 21 November 2015 - 13:59

    Pleuni:

    Hee Eva,

    klinkt goed allemaal zeg! Zo tof dat je nu allemaal typische Amerikaanse dingen mee mag maken. En leuke vriend heb je zeg :)

    xxx Pleuni

  • 23 November 2015 - 13:08

    Opa En Oma Raaphorst:

    Lieve Eva,
    Wat een mooi verhaal steeds weer. Wij genieten van jouw belevenissen en kijken al weer uit (net als jij) naar de volgende gebeurtenis.
    Werk ze en vooral veel plezier.

    Dikke knuffel van opa en oma

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Eva

Hi allemaal! Dit jaar ben ik als au pair in de USA en wil jullie daarom graag via dit onlinedagboek op de hoogte houden!

Actief sinds 30 Sept. 2015
Verslag gelezen: 846
Totaal aantal bezoekers 2776

Voorgaande reizen:

09 September 2015 - 09 September 2016

Mijn jaar als au pair

Landen bezocht: