Do you want to be my homecoming date?

Hi allemaal!

Sorry dat nu pas weer een nieuw blog schrijf. Begint niet echt goed met mijn goede voornemen om om de week een nieuw blog te schrijven. Mijn leven hier is zo overweldigend op dit moment dat een blog schrijven er telkens bij inschiet.

Zoals ik in mijn vorige blog al had geschreven ben ik een tijdje geleden met een andere au pair uit Duitsland (Antonia) weer naar New York geweest. Het was eigenlijk mijn bedoeling om deze blog daar vooral op in te gaan, maar toen kwam Antonia met het geweldige idee om een lang weekend naar Boston te gaan.

12 oktober was het hier Columbus day, en daarom hoefden wij die dag niet werken. Aangezien dit niet heel vaak voor zo zou komen grepen we de kans met beide handen aan en vertrokken last minute met een (uit elkaar vallende) bus vanuit China town New York naar Boston!

Eenmaal aangekomen daar merkten we al dat de sfeer er heel anders is dan in New York. New York is ontzettend druk en iedereen heeft er haast. Boston is juist het tegenovergestelde. De mensen zijn er heel relaxt en rustig, maar daarnaast zijn er ook nog eens veel minder mensen. Het voelde totaal niet alsof je je in een grote wereldstad bevond, terwijl je daar in New York echt niet omheen kan. New York staat daarnaast vol met mega hoge wolkenkrabbers, dicht op elkaar gebouwd. Nou staan er in Boston ook wel behoorlijk wat wolkenkrabbers, maar het voelt heel anders. Het is er veel wijder en niet zo claustrofobisch op elkaar gebouwd als in New York. We vonden het qua gebouwen en structuur erg op Londen lijken. De sfeer beviel ons daarom wel goed en we besloten zoveel mogelijk van Boston te ontdekken.

Dat begon al goed met het vinden van onze slaapplaats. Wij als (arme) au pairs hebben niet erg veel geld meer te besteden na al dat shoppen en uiteten gaan, dus we besloten te gaan couchsurfen. Hierbij slaap je gratis bij iemand in huis. Niet echt ideaal, want zoals de naam 'couchsurfing' al zegt, we sliepen bij iemand op de bank (dit is overigens niet altijd zo, maar bij ons kwam het toevallig zo uit). Onze host was overigens heel aardig. Een jongen van 25 jaar met een paar huisgenoten die aan Harvard studeerden. Het huis was namelijk naast Harvard Square, een plein met daaromheen de verschillende gebouwen van Harvard en veel caféetjes. Het plein en de sfeer deed me erg aan Breda denken. We pasten er dus helemaal tussen!

In de twee dagen dat we in Boston waren hebben we geprobeerd er zoveel mogelijk uit te halen. Nu is Boston ook niet net zo’n grote stad als New York, waar je na een jaar nog lang niet alles hebt gezien, dus het was goed te doen! Een paar van de highlights waren: De Quincy Market ( een soort overdekte markt met daarin allemaal kraampjes voor eten, erg leuk), Newbury Street (een straat vol winkels, perfect om te shoppen!), met een veerboot meevaren waarbij je een heel mooi uitzicht over de skyline van Boston krijgt, Boston Public Garden (een heel mooi park), enz.

Al met al was onze Boston trip erg geslaagd. Ik hoop dat ik er nog een keer heen kan gaan, maar aangezien het een 7 uur durende reis is ga ik me eerst maar focussen op andere steden.

Maar Boston was maar één weekend van de vele weekenden die ik in de tussentijd heb gehad. Mijn weekenden zitten altijd helemaal vol. Ik trek dan namelijk vooral veel met een andere au pair uit Estland op, Marelle. Zij heeft hier nu een Amerikaans vriendje, wat erg leuk is, aangezien hij ons overal mee naartoe neemt! Zo zijn wij twee weken geleden nog een dag naar Six Flags geweest. Marelle en ik hadden daar al een abonnement op genomen, aangezien dat veel goedkoper zou zijn, en dus konden wij gratis. Het park heeft maar liefst 13 achtbanen en nog vele andere attracties. Aangezien we veel tijd hadden verloren met het twee uur wachten voor een achtbaan die voor onze neus kapot ging, hadden we flash passes gekocht. Deze waren belachelijk duur, maar dan krijg je ook wat! Je kan daarmee een plek in een achtbaan reserveren, waardoor je niet hoeft te wachten. Dat scheelt toch al gauw twee uur per rit!

Maar Six Flags was niet het grootste van wat ik nog had meegemaakt. Ik ben vorige week zaterdag namelijk naar homecoming geweest! Dit is een soort prom, maar iets kleiner en minder chique. Een vriend van Natasha’s vriendje had nog geen date, en aangezien ik daar heel graag wilde gaan stelde Natasha voor om als zijn date mee te gaan. Zo gezegd, zo gedaan. De avond van homecoming was pas de tweede keer dat ik hem zag, maar daar werd homecoming niet minder door. Het begon al heel Amerikaans. De dates kwamen naar ons huis en er werden gelijk honderden foto’s gemaakt. De jongens gaven de meisjes een corsage (een soort bloemenarmband) en de meisjes de jongens een boutenier (een bloem die op de pak wordt vastgespeld).

Na een half uur poseren voor foto’s (en poseren voor foto’s is niet bepaald mijn grootste hobby) gingen we dan eindelijk richting de high school voor het echte feest. Het feest was in drie gymzalen: Eén zaal om te dansen, één zaal om te eten en één zaal om foto’s in te maken. Het feest zelf was, moet ik eerlijk zeggen, niet heel bijzonder. Het was heel gaaf om je onder de echte Amerikaanse teenagers te bevinden, maar desondanks had het veel weg van het galabal op het Norbertus. Het hoogtepunt van de avond voor de vele jongeren was de kroning van homecoming king en queen. In films en series lijkt het altijd alsof alleen de populaire kinderen daarvoor genomineerd worden, maar in werkelijkheid gaat het er vooral om wie aardig is. Het hele gebeuren stelde echter niet heel veel voor. Een jongen en een meisje krijgen een kroon, er wordt hard gejuicht, en daarna gaat iedereen weg. Voor mij was het einde daarvan ook het einde van mijn homecoming. Ondanks dat het niet zo spectaculair was als ik had verwacht, had ik dit voor geen goud willen missen!

Ik kan vaak nog niet realiseren dat dit mijn echte leven hier is. Het voelt zo onwerkelijk! De tijd gaat ontzettend snel, en besef me nu ook dat dit jaar zo weer voorbij is. Ik wil nog helemaal niet aan mijn terugkomst denken, dus probeer ik er hier het meeste uit te halen! Six Flags en homecoming waren maar een paar voorbeelden van wat ik hier in mijn vrije tijd doe, maar ik ga bijvoorbeeld ook bijna elk weekend naar New York. Ik begin de stad en de leuke plekjes (zoals Washington Square Park. Dit is een wat kleiner park, maar ontzettend leuk! Er worden allemaal optredens gegeven door studenten van NYU, maar ook door o.a. professionele muzikanten.) steeds beter te ontdekken, en heb daarnaast ook wat mensen in New York ontmoet die me alles gaan laten zien! Ik kan het hier dus nog wel enige tijd volhouden :)

Ik denk dat ik jullie hier voorlopig weer genoeg mee heb geïnformeerd en zal proberen mijn volgende blog eerder te plaatsen. Zaterdag is het hier Halloween, dus zal daar veel over vertellen! Ik heb ook nog niet heel veel foto’s van Boston en homecoming, en zal die erop zetten zodra ik er meer krijg.

Voor de mensen die ik al een tijdje niet meer via whatsapp heb gesproken, mijn telefoon is een tijdje geleden gecrasht. Ik heb daarom een nieuwe telefoon en een nieuw nummer. Mochten jullie die willen dan kunnen jullie me een berichtje sturen! :)

En oja! Zoals jullie op de foto’s wel zullen zien heb ik mijn haar weer blond geverfd, haha! Ik was het bruin alweer zat.

Love,
Eva